Nederland moet zo spoedig mogelijke overstappen van een sollicitatieplicht voor baanzoekenden met een uitkering naar een reactieplicht voor hen wanneer zij daartoe worden uitgenodigd door (bemiddelaars voor) werkgevers. 

Hoe gaat het nu?

Een relatief ondoelmatige en ondoeltreffende wijze om de vraag naar betaalde banen te koppelen aan het aanbod daarvan door werkgevers is het systeem wij nu anno 2015 hanteren. Het dateert uit een tijd waarin ICT nog niet bestond en de aantallen veel lager waren.

Deze wijze bestaat uit een systeem waarin bijna een miljoen baanzoekenden via een breed palet aan media bijna wekelijks solliciteert op een relatief uiterst gering aantal vacatures waarvan verreweg in de meeste gevallen vraag en aanbod inhoudelijk niet aansluiten op elkaar en ook nog eens verreweg de meeste vacatures worden ingevuld via informele netwerken. 

Wat is het gevolg?

Het gevolg is dat werkgevers onnodig worden bedolven onder (veelal niet aansluitende) sollicitaties, dat sollicitanten relatief kansloos dag in dag uit sollicitaties versturen en dat veel geld en tijd wordt verspild aan het verfijnen van sollicitatiepraktijken (waar werkgevers zich natuurlijke ook weer op aanpassen) en aan het vrijwel kansloos begeleiden van baanzoekenden en met subsidies verleiden van werkgevers tot een soort werkverdringing.  

Dat er zo massaal ondoelmatig wordt gesolliciteerd heeft voor een groot deel te maken met de sollicitatieplicht die bestaat in Nederland als voorwaarde om een uitkering te kunnen ontvangen. en voor een kleiner deel met het niet accepteren dat er structureel een groot arbeidsoverschot bestaat dat ook nog eens groeit. Dat maakt het huidige proces onnodig ondoeltreffend en ondoelmatig voor de hele samenleving. Miljarden worden zo misplaatst.

Ons voorstel!

Wij stellen voor om baanzoekenden die voor een uitkering in aanmerking komen te beschouwen als professionals die in de startblokken staan om op verzoek van werkgevers aan de slag te gaan.  Zij vormen als het ware een reservebank voor overheid en bedrijfsleven. Hun gegevens komen in een speciale vindmachine waar werkgevers uit kunnen selecteren.

Hoe werkt het?

Baanzoekenden ontvangen een minimumloon, zijn verplicht om: een goed zoekprofiel te verschaffen en dit te onderhouden met passende bijscholing die wordt aangeboden; te reageren op een sollicitatieverzoek van een werkgever; passend werk te accepteren, mits de secundaure arbeisvoorwaarden acceptabel zijn, zoals reistijd, gezonde werkomgeving, pensioenregeling, vakantiedagen, pauzes enzovoort. 

De opbrengsten...

zijn geweldig. Baanzoekenden hoeven niet zinloos te solliciteren en kunnen zich richten op bijscholing, netwerken en initiatieven zoals het proberen een eigen zaak te starten. Ook wordt elke baanzoekende aangemoedigd om vrijwilligerwerk te verrichten. Werkgevers ktijgen alleen nog maar sollicitanten die zij zelf selecteren en de samenleving/overheid bespaard veel geld op kansarme tot kansloze begeleidingstrajecten en subsidies aan werkgevers.